TANGO  SADECE  DANS DEĞİLİM…

Merhaba Değerli Yol  Arkadaşım

Bugün sizlerle bir hayal , geç kalmışlık gölgesinden uzak , özgürleşme yolculuğuna çıkmak istiyorum. Bu yolculuk hepimizin arayıp bulmaya çalıştığı kendilik macerası. Esinlendiğim yer ise kısa bir süre önce İzmir’de karşılaştığım değerli hocam Dr. Onur Kahveci’nin  ‘’Kuantum Tango’’isimli kitabından bir cümle. Tamamını okumanızı tavsiye edeceğim bu kitapta kültür, miras, dans üçlüsünün altında altın bir cümle. ‘’ Sadece Dans Değilim ‘’  .

 Profesyonel  alanım koçlukla nasıl bir bağlantı  kurduğumu merak edebilirsiniz. Ben de size  tango dansçısı olduğumu ,her yaptığım alanda olduğu gibi tutkuyla ilerlediğimi  ve bitmeyen öğrenciliğimden keyif aldığımı hatırlatmak isterim.

Gelelim  bir koç gözüyle gördüklerime. Ben sadece Dans  değilim olarak çevirdiğim cümledeki  ‘’benlere’’…

Süper egonun  iplerinden sıyrılmış bir kendilik  yolculuğuna çıkalım. İçimizde yarattığımız benlere.  Ben olmayan benim parçam  olmuş yüzlercesine. Her  attığımız adımın ,giydiğimiz  kıyafetin,içeceğimizdeki anason kokusunun ,toplumdaki konumumuzun sinsice  beni  ele  geçirdiği o tanrılaşmış kurallara.

Çok sevdiğim Prof. Hocamın bir seminerinde kategorize kavramını incelemiştik.Bilirsiniz felsefe ve  sosyolojiye de  tutkumuJ Kategorize etmek dışlamaktır, ötekileştirmektir. Şuanki  aklımla sizlere  köşe yazısı   yazacak  kadar içselleştirdim bu cümleyi.  Beynin  algılamak,uzaklaşmak ya da  yakınlaşmak  daha doğrusu yaşamak için kullandığı savaş –kaç komutunu ne kadar bayağılaştırmıştık.

Şehirlerimiz, öğretmenlerimiz, soyisimlerimiz, diplomalarımız,bankadaki paralarımız ,anne olmamız  hatta bu ülkede kadın olmamız…Yaşamın zorunlu rollerini kurallı engeller haline  getirip herkesin bir gün değil bugün engelli olmasını sağlamıştık. Ne acı…  İzm’lerin gölgesinde değerlerini  kaybetmiş bir toplum olarak değersizliğimizi like yapar  hale gelmişiz.

 Oysa dans,Tango diğer tüm sanatlar gibi toplumsal katranları çözecek  bir merhem bende. Kim olduğumuz, yaşımız,cinsiyetimiz, ülkemiz,dinimiz ,siyasi görüşümüz  ve mesleklerimiz  bütünsellikte erimiş  durumda.  Sadece  müzik, bazen ona yazılmış sözler  ve kendini kendine dünyaya ifade eden bir  beden. Ederin beden olmadığı dolayısıyla kadın ve erkek  olmanın en dostça  bütünlüğü. Sevgi,dayanışma,iletişim.Biz  olurken   benliği  kaybetmeyen  bir  sınır  koruması.

 Çocukluğumdan  beri  şiir yazıyorum, 20  yıllık meslek hayatımın  vermek istediği en güçlü   mesaja  bu kez  de dansla davet etmek istedim sizi.Mesleğim değil  , benim  bir  parçam olan; profesyonel olduğum değil  aşık olduğum  bir gösteriyle size ‘’ Kendini yaşamak  ve  yeniden doğurmak için neyi bekliyorsun ? ‘’ diyorum.

Hangi yolu  seçersen seç başın sanata çarpacak bu yolda.  Resim, Müzik,Heykel,Şiir,Edebiyat,Dans … Ve ne yaparsan yap kendilik yolculuğunda    sen sadece o kavrama sıkıştırılmış bir tutsak olmayacaksın. Ne bir   organ,ne de bir  din   yeryüzünde sonsuz olasılıkları  olan  varlığını anlatmaya yetecektir.

Sadece Dans Değilim diyor tango. Ben de  cevap  veriyorum.

Ben de  sadece  bir kadın,anne, yazar ,koç,dansçı,iş insanı değilim.Hepsiyim ve   hiçbiriyim.Ruhumun geçtiği yollar, trendeki yol  arkadaşlarım yolun kendisi olabilir mi sizce?

Peki  sen  değerli   yol arkadaşım ; Sen ne değilsin farkında  mısın? Tutunduğun  duygular,  giydiğin  üniforma, cinsiyetin, sana biçilen  kurallar, gizli isyanlar…

SEN NE DEĞİLSİN?

Sevgiler sadece  Yelda